رد صلاحیت در هسته گزینش به دلیل اعتیاد

از جمله دغدغه‌های اصلی افراد جامعه داشتن شغلی مناسب جهت کسب درآمد و امرار معاش است. از همین رو هر شخصی که در موقعیت از دست دادن شغل مطلوبش قرار بگیرد، این موضوع را یک بحران جدی تلقی کرده و تمام تلاش خود را در راستای برون رفت از آن انجام خواهد داد.

در مشاغل دولتی موضوع تبدیل وضعیت از حالت قراردادی به استخدامی و همچنین تمدید قراردادهای کارکنان به صورت هر ساله، دو ساله و یا سه ساله مطرح است که با توجه به قانون گزینه گزینش در هر کدام از این مراحل، کارمند مورد نظر باید مجدداً گزینش شود تا صلاحیتش برای ادامه همکاری مورد بررسی قرار بگیرد.

با توجه به قانون گزینش صلاحیت اعتقادی و سیاسی افراد (فارغ از داشتن/ نداشتن صلاحیت علمی) مورد بررسی قرار می‌گیرد و در صورت عدم تایید، با آن‌ها قطع همکاری خواهد شد.

علل رد صلاحیت در گزینش

جدا از پیش بینی‌های قانونی در قانون گزینش که علل و ضرورت قطع همکاری با کارکنان را پیش بینی کرده است، آنچه که کارکنان دولت در اکثر اوقات با آن مواجهند (بنا به تجربه) در درجه اول موضوع صلاحیت اعتقادی و سیاسی است و پس از آن هم بررسی اعتیاد به مواد مخدر. در این مطلب یکی از پرونده هایی که در آن موکل به دلیل مثبت بودن آزمایش اعتیاد رد صلاحیت شده بود بررسی می‌کنیم.

رد صلاحیت در گزینش به دلیل مثبت بودن آزمایش اعتیاد

یکی از مواردی که در گزینش اهمیت دارد آزمایش اعتیاد است. در یکی از پرونده های ارجاعی، موکل به دلیل مثبت بودن آزمایش اعتیاد رد صلاحیت شده بود اما مدعی بود که به مواد مخدر اعتیاد ندارد و به دلیل مصرف داروهای روانپزشکی، آزمایش اعتیادش مثبت شده است.

موضوع از این قرار بود که شخص مذکور، به دلیل بروز چند حادثه ناگوار از جمله فوت پدر و مادر و همچنین تصادفی که منجر به بروز ضایعه نخاعی برای فرزندش شده بود، دچار افسردگی شده و با تجویز روانپزشک داروهای آرامبخش مصرف می‌کرده است. اما از آنجا که دستورالعمل پزشک را رعایت نکرده و بیش از حد مجاز داروی آرامبخش مصرف کرده و معتادش شده بود، برای ترک اعتیاد به مرکز روان درمانی زیر نظر وزارت کشور مراجعه و تحت درمان قرار گرفته بود. اما متاسفانه در آنجا هم شرایط روحی موکل به دلیل مسائل خانوادگی و اعتیاد به داروهای آرامبخش تشدید شده و وضعیت روانی‌اش در شرایط کاملاً بحرانی قرار داشته. بنابراین در مرکز ترک اعتیاد، داروی حاوی مورفین برای او تجویز شده بود و دقیقاً در همین بازه زمانی موضوع گزینش و آزمایش اعتیاد پیش آمده و به دلیل مصرف داروی حاوی مورفین آزمایش اعتیاد نام برده مثبت اعلام شده. با توجه به اینکه در بررسی اولیه گزینش محل کار موکل، صلاحیت او به دلیل اعتیاد رد شده بود، در اولین اقدام در مدت قانونی ۲ ماهه، اعتراض به رای گزینش را ثبت کردیم تا از قطعیت رای جلوگیری کنیم، پس از آن به پزشک اول (روانپزشک) مراجعه کردیم و گواهی لازم مبنی بر اینکه موکل به دلیل بروز مشکلات روانی به دکتر مراجعه کرده و داروی خاصی که مورد تجویز پزشک بوده را مصرف می‌کرده اخذ کردیم. پس از آن نوبت مراجعه به مرکز درمانی دوم بود؛ طی صحبت با مدیر مجموعه و شرح وضعیت زندگی موکل و رای صادره از هسته گزینش از او خواسته شد تا همکاری‌های لازم را جهت برگرداندن موکل به زندگی عادی انجام دهد. در همین راستا یک گواهی مبنی بر اینکه موکل در مرکز مذکور تحت درمان قرار داشته و بر حسب تشخیص و تجویز پزشک از داروی خاصی که حاوی مورفین بوده استفاده می‌کرده اخذ شد.

علاوه بر دو گواهی مذکور، دو استشهادیه (یکی از محل زندگی موکل و دیگری از محل کارش) مبنی بر اینکه موکل حتی به سیگار هم اعتیاد ندارد و به دلیل مشکلات روانی تحت نظر پزشک قرار داشته و داروی حاوی مورفین مصرف کرده تهیه شد.

در مرحله بعد، مستندات مذکور به مرجع تجدید نظر گزینش ارائه شد اما متاسفانه طبق روال ناصحیح، گزینش رای بدوی را بدون در نظر گرفتن مستندات ارائه شده تایید کرد. بنابراین به مرحله تجدید نظر گزینش اعتراض کردیم و و پرونده را با لایحه ای مفصل‌ و با تاکید بر مدارک و مستندات جدید و عدم توجه به این مستندات، به هسته مرکزی ارجاع دادیم. پس از ارجاع پرونده به هسته مرکزی با تلاش‌های بسیار امکان صحبت با مسئولین مربوطه فراهم شد و شرایط زندگی موکل و وضعیت روانی او به صورت شفاهی تشریح گردید. خوشبختانه ضمن توجه هسته مرکزی به مستندات ارائه شده و دفاعیات صورت گرفته رای بدوی گزینش نقض شد و بازگشت به کار موکل مورد تاکید هسته مرکزی قرار گرفت.

تاثیر حضور وکیل در پرونده های رد صلاحیت هسته گزینش

در پرونده های گزینش، علل عدم صلاحیت کارکنان، اکثرا موارد اخلاقی و سیاسی و بعضاً اعتیاد است بنابراین تهیه تاییدیه و استشهادیه‌های محلی و خصوصاً استشهادیه‌ از محل کار، بسیار حائز اهمیت است. در بیشتر موارد، علیرغم اینکه اعتراضات صورت گرفته در مرحله تجدید نظر و هسته مرکزی رد می‌شوند اما ارجاع پرونده به دیوان عدالت اداری و تاکید بر مستندات، آرای گزینش را نقض می‌کند و حکم بازگشت به کار صادر می‌شود. بنابراین در پرونده های گزینش، توجه به مسائلی که ممکن است از دید خیلی از افراد ناچیز و بی‌اهمیت تلقی شود مهم بوده و از بیکاری افراد جلوگیری می‌کند.

در اکثر موارد، از دست دادن شغل مساوی است با از هم پاشیدن شالوده زندگی افراد. بنابراین در صورتی که صلاحیت آغاز یا ادامه همکاری شما در هسته گزینش رد شد توصیه می‌کنیم در اسرع وقت و پیش از هر اقدامی با یک وکیل متخصص در امور گزینش مشورت کنید و و با واگذاری وکالت به او شانس بازگشت به کار را افزایش دهید.

برای اطلاع از شرایط مشاوره و اعطای وکالت به مهدی نائینی وکیل پایه یک دادگستری با شماره‌های مندرج در سایت تماس بگیرید.