ماهیت مهریه

مهریه حقی است برای زن که به محض انعقاد نکاح وی صاحب آن شده و میتواند در آن تملک کند، قانون مدنی در ماده ۱۰۷۸ بیان میدارد که هر چیزی را که مالیت داشته و قابل تملک نیز باشد میتوان مهریه قرارداد.

پس از شرایط مهریه این است که ۱ مالیت داشته باشد. ۲ قابل تملک باشد.
مالیت داشتن به این معنا است که بتوان برای آن قیمت گذاشت، در واقع چیزی باشد که عامه مرد و در عرف برای آن پول پرداخت میشود، مثلا میتوان آموختن زبان خارجی یا قرآن یا آموزش حرفه و عمل خاصی را هم مهر قرارداد.

قابل تملک بودن به این معنا است که بتوان آن را تصاحب کرد برای مثال آب دریا یا رودخانه یا سنگ کوه خاص یا خیابان فلان که قابل تملک نیستند همچنین پرندگان در حال پرواز یا مارهای فلان منطقه با اینکه مالیت دارند قابل تملک نیستند و نمیتوانند مهریه قرار گیرند.

قوانین مربوط به مهریه در قانون مدنی و از ماده ۱۰۷۸ شروع شده و تا ماده ۱۱۰۲ ادامه دارد.

ماده ۱۰۷۹ بیان میدارد که مهریه باید معلوم باشد تا حدی که رفع جهالت کند، در واقع این ماده تاکید بر مشخص بودن مقدار مهریه دارد، برای مثال نمیتوان پول موجود در حساب بانکی زوج، یا مبلغی که تا ده سال بعد از زندگی کسب میکند را مهر قرار داد.

ماده ۱۰۸۰ میگوید که تعیین مهر باید با تراضی طرفین باشد، یعنی باید هر دو طرف راضی به مهر معینه باشند و ذیل سند را امضا بزنند و اینکه خانواده ها بر سر مقدار خاصی توافق کنند موثر نیست و در نهایت زوج و زوجه باید موافقت خود را اعلام کنند.

مهدی نایینی وکیل دادگستری و مشاور حقوقی

۰۹۱۲۶۷۶۱۵۳۷