جرم خیانت در امانت

ز جرایم مطرح در دادسراهای کشور جرم خیانت در امانت است که در خیلی از موارد نیز با قرار منع تعقیب مواجه میشود چرا که افراد از عناصر این جرم بی اطلاع هستند و با مشکل مواجه میشوند.

عنصر اصلی جرم خیانت در امانت عمل سپردن است، یعنی بزه دیده باید مالی را به مجرم بسپارد و این سپردن باید به خواست و میل خود شخص باشد، در واقع ملاک تمییز خیانت در امانت و کلاهبرداری در همین نکته است که در کلاهبرداری هم بزه دیده مال را به مجرم میدهد اما در کلاهبرداری عمل سپردن یعنی به امانت دادن وجود ندارد و مضافا در کلاهبرداری مجرم بزه دیده را فریب میدهد اما در خیانت در امانت عنصر فریب وجود ندارد، پس ملاک اول برای تحقق جرم خیانت در امانت این است که بزه دیده مال را به مجرم به امانت بسپارد، حال در مرحله بعدی این سوال پیش می آید که سپردن به چه معنی است؟ سپردن باید دو هدف داشته باشد، یا سپرده شود با این هدف که بعدا مسترد گردد و یا سپرده شود تا به مصرف معین برسد، تا به اینجا مقدمات جرم خیانت در امانت محقق شده است حال عمل مجرم آخرین مرحله است، اگر مجرم از مال سپرده شده استفاده کند یا آن را تصاحب کند یا آن را تلف کند و یا آن را مفقود نماید جرم خیانت در امانت محقق شده است، پس ارتکاب این چهار عمل از جانب فردی که مال را به وی سپردیم که به مصرف معینی رساند یا به ما برگرداند موجبات تحقق خیانت در امانت میباشد.